همیشه تنها

بچه تر که بودیم تو هر رابطه ای دنبال حال خوب میگشتیم. درک متقابل، خوشگذرونی، شباهت، رفاقت. اما الان که بزرگ شدیم واسه خودمون، دنبال رابطه میگردیم. دنبال آدمای مهم و بزرگ. که ربط اسمشون با ما به عنوان رفیق برامون اعتبار بیاره. وگرنه آدم معمولی ها رو رفیق حساب نمیکنیم، چون آدم بودن مهم نیست، مهم بودن مهمه!