همیشه تنها

آدمیزاد اسم هر دوستی و دوست داشتنی را عشق میگذارد. هر بار که کسی را محض سلیقه اش، تفکراتش، جمله بندی ها یا ظرافت دست هایش تحسین میکند خیال میکند عاشق شده. اما هیچکس جز زمان نمیداند که این حسِ دوست داشتن آنقدری عمیق نیست که اگر چند روزی بی خبری و فاصله بیفتد، بی مهری باشد، عشق هم سفر میکند و حتی دوست داشتن هم قهر میکند.