همیشه تنها

یک روز همه چیز را رها خواهم کرد، بدون فریاد، بدون بی تابی و ناآرامی، آرام و بی تفاوت رها خواهم کرد و تو میمانی و یک زندگی معمولی که انگار چیز کم اهمیتی از آن کم شده. من روزی بی هیچ حرف و بی تابی و نگاهی از کنارت رد شده ام و برای همیشه رفته ام؛ تو یک روز معمولی لم داده ای روی کاناپه و آروغ میزنی، و شاید از خودت بپرسی "نکند زنی در این خانه معشوق من بوده!؟"